Aku adalah insan yang hipokrit.
Aku sering menjadi orang lain…
Yang kononnya gembira melihat kebahagiaan insane lain
Dan sedih melihat penderitaan mereka..
Aku sering ketawa, gembira dihadapan kawan-kawan, dan sahabatku,
Tapi pada hakikatnya aku tidak gembira.
Hati aku merintih sedih,
Jiwa aku kosong,
Aku keseorangan……..
Tiada siapa yang tahu isi hatiku ini.
Aku nseperti tidak mengenali diriku ini..
Siapa aku?? Apa yang aku inginkan??
Apa yang ak miliki??
Aku tertekan!!!!!!
Aku persis boneka yang wujud didalam kegembiraan kanak-kanak..
Boneka yang diperlakukan sesuka hati,
Boneka yang sunyi, sepi…
Dan hanya ada untuk kegembiraan orang lain…
No comments:
Post a Comment